Kan je door je ambities te delen een soort urgentie creëren?
Mijn job heeft de neiging om ook in mijn vrije tijd door te werken. ’s Avonds of in het weekend krijg ik vaak nog ideeën voor het werk. En soms wil ik wat voorsprong nemen op de komende werkdagen of probeer ik mijn mailachterstand buiten de werkuren weg te krijgen. Om één of andere reden neemt datgene waar je de meeste tijd aan spendeert dus ook nog je een stukje van je vrije tijd in beslag.
Omdat muziek maken één van de fijnste dingen is om te doen, was ik op zoek naar een manier om daar mentaal toch voldoende tijd voor vrij te maken. Een plaat maken is immers een relatief lang proces met veel ups, maar ook soms met downs. Naast het opdelen van mijn muziekproject in kleine haalbare deelprojecten, leek het me een goed idee om mijn ambitie om een plaat te maken te delen met anderen. Niet dat ik het aan de grote klok hang, maar ik vertel het wel aan vrienden en kennissen. En ik blog er ook over. Ergens hoop je dat er hierdoor een soort urgentie ontstaat die ervoor zorgt dat je wel moet uitvoeren wat je beloofd hebt. Ook al weet je dat zaken nooit lopen zoals gepland of dat anderen misschien niet echt wakker liggen van het feit of jij nu je ambities wel of niet realiseert, toch geloof je dat het delen ervan een sterke stimulans kan zijn om je project stapsgewijs te realiseren.
Maar Als je iets wil bereiken, deel je DIT beter niet met anderen
Psychologisch onderzoek wijst echter uit dat dit niet het geval is. Verschillende testen geven aan dat diegenen die ambities of doelen voor zichzelf houden meer kans maken om ze te realiseren dan diegenen die hun ambities communiceren met anderen. Blijkbaar zorgt het delen van je doelen ervoor dat je al iets minder gemotiveerd bent om ze echt te vervullen. Mentaal ontstaat er blijkbaar een soort gemakzucht waardoor je er net iets te makkelijk vanuit gaat dat je al aardig op weg bent. Dit zorgt ervoor dat we minder pogingen doen om vooropgezette doelen te bereiken en dat we er ook minder tijd aan besteden. Derek Sivers, ontwerper van een platform waarmee je je muziek wereldwijd op spotify, Apple music, … kan verspreiden, heeft hier een interessante TED talk over gegeven.
E= MC²
Eigenlijk had Einstein hier reeds een formule voor. Deze is iets minder gekend en ook simpeler is dan zijn relativiteitstheorie. Toen hij in 1929 in Berlijn geïnterviewd werd door Samuel J. Woolf voor een stukje in “The New York Times Magazine” sloot hij het interview af met zijn formule voor succes in het leven.
“Als A staat voor succes in het leven, dan is de formule A=X+Y+Z. Hierbij staat X voor werk en Y voor spel.”
Toen de interviewer vroeg waarvoor Z dan staat, antwoordde Einstein met een glimlach …
“Deze staat voor stilzwijgen”
PS: Albert Einstein had ook nog een geluksformule. In 2017 werd het hotelbriefje waarop deze staat verkocht voor 1,56 miljoen dollar. Het verhaal gaat dat toen hij in november 1922 in het Imperial Hotel in Tokyo verbleef een koerier een brief voor hem had afgeleverd. Toen Einstein de koerier een fooi wou geven, weigerde deze dat, want naar Japanse gewoonte was dat erg ongepast. Omdat hij de koerier toch iets wou geven schreef Einstein op hotelpapier het volgende: “Een rustig en bescheiden leven brengt meer vreugde dan de jacht op succes, die voortdurende onrust met zich meebrengt”. Op een tweede stukje papier schreef hij, eveneens in het Duits, “Waar een wil is, is een weg”. Hij gaf de twee briefjes aan de koerier met de mededeling: “Met een beetje geluk worden deze notities veel meer waard dan een gewone fooi.”
